تقدیم به چپ دست مهربان

سالهای آزگار از فردای چیدن ان چند  توت قرمز از کوچه بالای مدرسه، دلم لکه دار پررنگ دردی است

آماج تیرهای  خون چکان مغول های دلتنگی است

گرفتاردر برجک منزوی تنهایی در اقصی نقاط مرزی چند هزار فرسنگی است.

 

دوا و درمان این انقباض نفس گیر جانکاه  قلبی

این بی تابی افسرده ی عصر بی رحم جمعه های ابری

این موذیانه یاس های شکفته در پشت هر خاطره، هر گاز سیب، هر نامه های یادگاری

به گمانم از روز ازل گزینه های روی میز تحریم های خداوندگاری است.

 

تلاطم از نگاه تو بالا گرفت و موج  گریان این دل آغاز کرد،

این ظلام گمراه از آن - بیا و نترسِ- آرام تو، مرا رهروی این بیراهه ها کرد و تنها رها کرد

و حکیمان طب چه درمانده، از قافله قاف عشق جدا مانده، از چشمان زیر آن عینک  استکانی مغرور ته مانده، در کور را ه های وا مانده

 فلوکسیتین ، نیترو گلیسیرین، را برای این دردهای بی خواب شب های من

برای آن لام تا کامِ نا گویای من، برای آن قطره قطره  اشک های داغدار حرم تکرار چشمان تو

 علاج کرده اند.

پ.ن1: چپ دست عزیز با آن دست مهربان خود، خواهرانه دستی به سر و روی این وبلاگ کشید. 

پ.ن2:فلوکسیتین از رایج ترین قرص های ضد افسردگی و نیترو گلیسیرین برای درمان تنگی عروق قلبی تجویز میشود.