دخترها مچکریم

داشتن کسی خیلی مهم است...این "خیلی" برای همه ما به اندازه ای ملموس است که نیازی به توضیح بیشتر ندارد. در تمامی مدتی که کوشیده ایم تا لذت ببریم، صحنه هایی که افسوس خورده ایم چرا نمیتوانیم لحظه به لحظه آن را به کلمات تبدیل کنیم، در تمام آن ثانبه ها بی شک کسی کنارمان بوده است. چند بار در طول یک هفته رو به کسانی  که میشناسیم میگوییم " یادته،..."؟ همین یادآوری ها، همین خاطر نشان کردن ها نشان میدهد کسانی هستند که کاملا اتفاقی ما را فهمیده اند و با کمترین چشم داشتی برایمان سعی کرده اند  چیزهای خوب را رفم بزنند. در این بین بی هیچ تعارفی برایم، برای هم کلاسی هایم، رفقایم به کرات ثابت شده است همیشه یک پای صحنه های دلچسب، یک سر آن چیزهایی که ماندگارند، نوشتنی هستند، دخترها هستند. جدا از کل کل های دختری پسری و اینکه بالاخره پرچم چه کسی بالاست، اگر قبول کنیم دوست داشتن یکی از بهترین اتفاقات ما آدمها است، خوب قبول کرده ایم یک طرف این اتفاق دخترها هستند. اغراق نیست اگر بگوییم بخش عمده ای از منشا لذت نه نشستن در طبیعت است، نه پول، نه مسافرت شمال نه سفر خارج، بلکه به همین جاذبه ی همیشگی بین دخترها و پسرهاست. با تمام غر غر کردن های ما پسرها، با تمام این تفکیک های زنانه مردانه،  پسرهای بدون خواهر، خانه های بدون دختر چقدر بدبیارند. یا  تصور مهدکودک ها، اتوبوس ها، پیاده روها، پاساژها، تصور کلاس های دانشگاه بدون رنگ و لعاب دخترانه، بدون کلیپس و رژ و لاک، بدون سارافون بدون رویاپردازی هایشان، بدون فیس و فوس شان،  خیلی سیبیلو  و خشن میشد. خیلی هم مزخرف.

پ.ن روز دختر مبارک

.